ပလူပ်ံမ်ား
ေတာင္ပံလက္လက္ စက္ရဟက္သို႔
ဖ်တ္ဖ်တ္လွည့္လူး ျမဴးထူးရြရြ
ဖူးျမနီယြန္ ျဖဴျခည္သြန္ေသာ
မီးျပြန္ပူေငြ႔ တိုးညွပ္ေ၀ွ႕ ၾက
ေၾကြေရြ႔႕ေလ်ာလဲ ေလေၾကာဆန္၍
ပ်ံသန္းၾကေသာ ဥာဥ့္ပံုေျပာသည့္
ေတာစံပယ္ပြင့္မ်ားပမာ။ ။
ရစ္လည္ရစ္လည္
ဇာခ်ည္ေၾကာလွ်င္ ပန္းရြက္ဆင္တည့္
ေငြသင္ေတာင္ပံ ကၽြတ္လြင့္ပ်ံမွ
သမံတလင္း မႈန္မႈန္ခင္းၾက
ခုန္ဆင္းက်န္ရစ္ ပလူသစ္မွ
ေျပာင္းျဖစ္ဘ၀ ပရြက္လွမူ
ရြရြေျပးကာ ရြာသစ္ရွာ၏။ ။
ေရွးကဆုိရိုး
ပိုးဖလံမ်ိဳး မီးကိုတုိးသတဲ့
ေမာက္ျဖိဳးေရႊေတာင္ ျမိဳက္ေလာင္ပူေႏြး
မီးေငြ႔ေပးမွ အသက္ရရွိ
ကၽြန္မခ်စ္ျမဲ သံသာ၀ဲမွ
ခြဲထြက္ခ်င္ဘူး တက္မက္ဦးမည္
စိန္ျခဴးၾကယ္တန္း
လျခမ္းလ၀ိုင္း ညတုိင္းျမင္ခ်င္
ေရႊစင္ေန၀န္း ဆည္းဆာကြန္းမွ
ေပၚယြန္းေစ့ေစ့ ေန႔တုိင္းေတြ႔ခ်င္
ေထြးေပြ႕လင္သား သမီး သား ေျမး
စကားနွစ္သက္ မိတ္ေဆြဖက္ဟု
မက္ေမာဘ၀ တစ္ခဏလဲ
အလွရွာေဖြ အေျဖေတြ႔ေသာ္
ေမြ႔ေလ်ာ္ျငိတြယ္ ေသမ်ိဳးႏြယ္လဲ
ရယ္ရႊင္၀ံ့စား ငါလူသားဟု
တရားထြန္းသစ္ သတိၱျဖစ္၏ ။ ။
ၾကည္ေအး
( ရႈမဝမဂၢဇင္း ၊ မတ္ ၊ ၁၉၇၁)
No comments:
Post a Comment