ျမစ္ေရျပင္ ေလွလူးလို႕
ခ်စ္ဦးမယ္ႏွင့္ေမာင္
ပန္းခူးရေအာင္။
လမင္းကေလွာင္ ၊ ၾကယ္ေရာင္ကျပံဳး
ညဥ့္ဦးကဗ်ာတည္တဲ့
ငွက္ပလီ ခ်ံဳႏြယ္ရိပ္မွာ
တိတ္တိတ္ကြယ္ပုန္း။
ေလေအးကခုန္ျပန္
ၾကင္ဦးရင္မွာမွီလို႔
ဆိုေတးစီ ျမစ္တစ္ေၾကာမွာ
စိုးတဲ့အသံ။
လွပသည့္ ကာရန္ ၊ ပန္းမန္မွာနား
လ၀န္းတိမ္မွာကြယ္ေတာ့
ျမစ္လယ္မႈန္၀ါး။
လ၀န္းတိမ္မွာကြယ္
ျမစ္ယံလယ္ မႈန္တ၀ါးမွာ
ရွက္အားကၾကြယ္။
တတ္ေရးဆန္းၾကယ္
ကမ္းစြယ္ရိပ္အေကြ႕
ၾကက္သီးတလႈိင္လိႈင္ပ
မယ့္သက္ပိုင္ခ်ိဳ ႏွလံုးရယ္
ျပံဳးတေထ့ေထ့။
ကမ္းဆီကို ၀ိုက္ေကြ႕လို႔
တေရြ႕ေရြ႕ စိုက္လာ
ယက္ပန္းကဖြာ ။
ရြာဦးမွာ၊ သာေစတီျမတ္ျမင့္မား
ဗ်ာဒိတ္တလြင္လြင္မို႔
လည္ရွက္တင္ ပံုေတာ္သစ္ရေအာင္
ခ်စ္သက္ေသထား ။ ။
(ၾကည္ေအး)
(တာရာ ၊ အတြဲ ၁ ၊အမွတ္ ၅ ၊ ၁၉၄၇)
အိုု! ဒီကဗ်ာ အစ အဆံုုး ဖတ္ခြင့္ရလိုု ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေအာင္ျဖိဳးေရ...
ReplyDelete